belajar bahasa dusun sabah


Antara contoh perkataan bahasa dusun mari kita sebut.

diti / iti = ini
nopo = ialah/adalah
boros = cakap
mimboros = bercakap
awu/amu = tidak
oku = saya/aku
koiho (kadazan) / koilo = tahu
nung = kalau
miagal = sama
suai = lain
osonong = baik
kopio = amat/sangat
osonong kopio = baik sekali/ sangat baik
kiva (kadazan) / haro = ada
maganu = memberi
manganu = mengambil
kesiwatan = peluang
tulun = orang
barajal = belajar
Tuntul = siput (siput babi=tuntul wogok hehehehe)
tumo/dumo = ladang padi bukit
Ranahon = sawah padi
Gumamas = membuang rumput
bawang/baang = sungai besar
Lumuyud = banjir
Mindahu = pergi ke ladang
Mihad = menangis
sada-ikan
ponsu-mandi
waig-air
sikul-sekolah
kumut-selimut

Cth yang saya dengar selalu

‘Kopio’
“Aik Kopio bo?” (aik betul ka?’)
“Osonong kopio tadau baino” (“bagus betul cuaca hari ini”)
“Kopio bakai c Siti Kawin Datuk K?” (“betul ka c Siti Kawin Datuk K?”)

“Otopot”
“Aik otopot be” (“Aik Betul ba’)
“Otopot nopo nga belanjaan aku kio” (“kalau betul belanja saya”)

Satu lagi perkataan yang saya mau kongsi iaitu ‘Siloo’ yang bermaksuda ‘sana’. Setahu saya la kalau nda sala la, perkataan ‘siloo’ selalu gigunakan di kawasan pedalaman contoh di sana tiong tambunan kalau d ranau selalu guna ‘hilo’

Cth penggunaan ayat

“siloo walai ku” (“sana rumah saya”

ensera iban TAJU REMAUNG


TAJU REMAUNG
Ditusun sereta dibali: Pengajar Jaime Egit, SMK Song, 96850 Song, Kapit (2008)

Lebuh maya bejalai tauka di rumah, enti tetemuka tinchin, marik, duit, buah enggau utai bukai endang enda tau diambi. Ukai semina diambi, dijengkau tauka dijapai pan enda tau. Kenu ku orang tuai, dikena nyeliahka diri kena panjuk tauka taju remaung.

     Kenu ku cherita, indu bansa Iban ti diau di menua pesisir kelebih agi menua Bagi Sarikei selalu baum bejalai enggau pangan diri. Bala indu dara nyau bekangau, beterauh bebai pangan diri mansai. “Aram wai, sama bejalai kitai, mansai!” pia ku sida ke indu. Peda beterebas bala indu nurun bebai pemansai.

     Kepuas ke bejalai, sida pan datai di Sungai Kara. Ai sungai chiru sereta dalam ai nya mayuh ikan gemian baka enseluai, buing, kenyulung enggau ikan bukai. Enti benasib, suah mega sida bulih ikan besai. Lapa dih, sida pan belabuh mansai. Kaus ke ulu, kaus ke ili peda mayuh amat ikan enggau undang. Ke ulu agi, bisi agi. Peda udah murit raga mit. Ke ulu agi, mayuh agi. Enda berasai datai ba Nanga Tisang. Asaika enggai mih sida pulai. Nyau bebungai asai ati. Benung bepilihka ikan, dia siku antara sida ke benama Tambung lalu bejaku, “Wai…nyau begeriuk perut aku. Tak enda ulih tat. Pulai dulu aku.” Amat ga tudah tuai, ketegal ke sakit jugal, nya mih nangi takutka sakit jugal nyau mulan tauka datai baru. Ukai nya semak rumah ari hospital.

     “Au, dulu mih nuan akih. Jimatka bejalai. Kami nitih dudi. Kami tu agi deka mansai. Bisi endar ikan enggau undang ba sungai tu,” ku Remi nyaut. Iya endang lama udah nemu penusah ke nuntung kaban iya Tambung. Ari mit sampaika besai, nadai kala beserara indah baka isi enggau kukut. Anang ke nyadi mayau engau ukui pan enda kala, nadai kala besengki jaku belaya enggau pangan diri.

“Au” ku Tambung. Udah madah, iya lalu mupuk bejalai.

     Maya bejalai, dia Tambung datai ba kerangan siti. Dia iya tepedaka buah sibau mansau nyau bekechinang mayuh bendar baka ke diaraka orang ti baru pulai ngembuah ba atas kerangan nya. Enda chechamang tudah Tambung lalu nyengkau sepating sibau. Dikupak iya sigi buah sibau lalu dikanit. “Manis,” ku iya bejaku kediri berandau nengali. Mapar aja umbang sibau di atas kerangan. Laluh buah sibau dibai Tambung pulai ke rumah. Igi buah sibau disimpan ba pemansai lalu iya ke agi bepating diengkah ba bau baka ke ngesan lumpung kayu.

     Datai di rumah, indai Tambung tekenyit meda anak iya pulai mansai mai buah sibau laban maya nya ukai musim buah. “Parai kitai! Dini nuan bulih buah sibau mansau nya Endu? Diatu ukai musim buah. Alit bendar ati aku. Nyau ukai ikan ke dibai nuan tang buah sibau. Kada enda taju remaung dibai nuan tu. Iga nuan bangat enda ingatka ajar niang ini nuan suba. Badu nuan makai utai sengapa,” ku indai iya kutap-kutap bejaku nganu tudah Tambung.

     Nama dih, Tambung tak semina kekesap aja. Asaika dipandam orang dada. Tekelalu kesal. Nesal laban enda berunding dulu sebedau ngereja pengawa. Amat ga tudah nyawa, bangat bam. Jari jampat amat ngambi utai orang.

     Indai Tambung endang sigi indu ke beberita sikar lebuh ngereja pengawa. Betesau mih tudah tuai ngagai sepintu-sepintu bilik. Bebai ngaga pintu kuta. Tiga puluh serak pintu kuta digaga sida serumah. Enda nganti ke apus hari sehari nya, dinga udah bekedui nyawa indu nyabak ari dalam bilik. Bekedanja derap kaki bala sida ke indu enggau anak mit sebelah ruai nuju bilik sida Tambung.

     “Nama utai bangat dikebegauka kita uchu,” pia ku aki Ungkuk ti baru pansut ari bilik Tuai Rumah.

     “Tambung aku. Udah nadai,” pia ku saut anak mit siku ka benama Entigar.
    

     “Na…dai. Er…kini penunga iya. Nama iya enggau sida Sulan mansai tadi dih,” Palui kita tu. Nadai ibuh dikebegauka nya. Udah nurun mansai iya,” ku aki Ungkuk majak ka penemu iya.

     “Ukai pia aki. Tambung udah dibunuh remaung. Pala kena pumpung. Parai! Taju remaung,” pia ku anak mit nya.

     Nya mih aki Ungkuk lalu dedui nyabak baka anak mit ngenang pemarai Tambung. Dara bungas sida serumah. Mati nengali hari, parai nengali lemai, . Bangkai iya lalu disenggai.
Bisi siku menyadi bujang Tambung ke benama Laja deka bebalas laban ti kasih meda bangkai menyadi iya enda bepala. Dia iya ngasuh sida serumah bedayaka iya lalu enda ngasuh nganjung bangkai menyadi iya. Semua engkerabun, ubat pengering tubuh, dinding bulu sida serumah ke bisi disimpan sida serumah abis diunsut ba tubuh Laja. Laja lalu bepasuk baju, betangkin ke duku ilang. Uh… bula orang indu enda tekait ati meda penyigat Laja. Naka pengering-ngering tubuh Laja lengkap ngena ngepan kena ngayau. Ngayau remaung.

     Laja lalu nurun bejalai nitihka pemai kaki. Nyau kepuas ke bejalai meraka sungai, nurun bukit, niki bukit, melungggang bukit sepiak datai mih Laja ba menua siti. Dia iya tepedaka rumah orang. “Kada enda tu, rumah Bunsu Remaung ke digiga aku ngelamatu,” ku Laja bejaku kediri. Nadai orang ninga. Dan ensurai ke endur Laja nyandih nyau beteguyat dipuputka ribut baka ti madahka nya mih rumah Bunsu Remaung. Laja duduk ba bandir kayu nya lalu ngunsutka ubat mali ba semua tubuh iya. Udah nya iya lalu nyapa orang ti bisi ba rumah ka baru udah dipeda iya nya tadi.

     “Jadi rumah kita?” pia ku Laja.

     “Jadi, lalu mih niki. Nama nuan laun endar datai. Kami ditu benung naku antu pala ulih aku di menua sepiak din.” pia ku anak Bunsu Remaung.

     “Tentu banchat tu munuh menyadi aku. Lagi dik bakih. Gamal dik jai. Empai nemu dengah aku dik nya,” ku Laja dalam ati. Laja lalu niki ke rumah. Duduk. Iya dinahka ai tuak enggau utai empa bukai. Siti nadai mih diempa iya. Mata seruran engkining antu pala ka benung ditaku bala indu remaung ba puak ruai Bunsu Remaung. Enda berasai labuh ai mata nelusur kuyu chelum manis iya. Ati seruran sinu ingatka pemarai menyadi indu iya.

     “Lapa mata nuan wai tak belai?” tanya anak Bunsu Remaung.

     ”Eh…laban tepuk asap orang ari setak nyin,” saut Laja. Nasib bendar bisi asap kepul-kepul enda balat sebelah ruai bekau orang berapi ngena api kayu. Hari maya nya ngalih lemai. Maya indu remaung bepandukka asi enggau lauk.

     Malam nya, rumah Bunsu Remaung richah rami. Sida ke nemu bepantun lalu nyadaka pantun diri. Sida ke nemu bekuntau nyau mantaika bungai pencha, betempapka papan enggau pah. Laja bungah enggau bala remaung lalu numi sida enggau ai tuak.

     Tawas hari, peda betelakak bala remaung gali laban udah kelalu mabuk. Nyau enda teangkatka tubuh diri. Bejalai pan nyau tepawir. Gegile. Semina anak Bunsu Remaung ke bedengah pala Tambung aja agi regas. Laja pan lalu berunding, ngiga akal. Berundingka chara munuh anak Bunsu Remaung nya.

     “Aram unggal. Nganjung aku pulai dik. Aku nyau enda ingatka jalai pulai ke menua kami. Nguluka aku nuju Bukit Tinggi pama mih,” pia ku Laja.

     “Au mih…unggal. Nganti ditu dik, aku ka beradu,” ku anak Bunsu Remaung.

Tinggal siku nya tama ke bilik, Laja berumban-rumban ngambi pala Tambung ka digitang ba tiang tengah puak ruai. Pala nya tadi lalu diengkah iya ba temilah. Enda lama udah nya, anak Bunsu Remaung lalu datai. Seduai lalu bejalai nuju Bukit Tinggi. Kira ngalih hari, seduai lalu datai ba tinting bukit.

     “Apu,mayuh amat tebu ditu unggal,” ku Laja.
     “Dik ka makai tebu? Lagi aku munsika dik,” ku anak Bunsu Remaung.

     Anak Bunsu Remaung ka enda nemu dalih iya lalu mantap-pemantap tebu ke bisi dia. “Lagi nuan ensepi. Ukai aku enda kala makai tebu. Menua kami din mayuh agi tebu,” ku Laja bejaku dalam ati. Tembu nya, anak Bunsu Remaung munsi tebu lalu dipangkil iya. Maya iya kusir-kusir makai tebu, Laja ke endang udah besedia ari tadi lalu mumpung pala anak Bunsu Remaung nya. Putus dua. Tepelanting pala nya tadi ngagai madang tebu. Nyau tekeching darah pansut ari rekung anak Bunsu Remaung. Meda diri ka udah tebunuhka anak remaung nya, Laja lalu manjung. Naka penginggar-inggar munyi terachat letup senapang. Manjung gaga. Parai mih anak remaung nya.

     Udah nya, Laja lalu bejalai pulai nuju rumah panjai sida ti dikumbai menua Lepung Bebelat. Bejalai kenu iya enda ngetu-ngetu. Babas, duri, tunggul endang ditujah magang. Datai di rumah, pala Tambung lalu ditampung baru ngagai tubuh Tambung. Diunsut indai iya chekur pulai, jerangau pulai enggau utai pulai ti bukai. Enda lama udah nya, kekebut kaki jari indu nya. Peda kekebut luak ati. Peda nyau angkat!

     “Sapa ti ngenanika aku tinduk bemimpi. Sapa ti ngerak aku tinduk jenak,” ku indu nya bejaku dalam pua kumbu. Kerebakka orang pua kumbu. Indu nya angkat lalu merap indai iya. Udah nya sida serumah ka bisi dia lalu ngerandau Tambung. Tudah Tambung lalu nusui diri dibai orang ke menua bukai.

     Pap! Dinga munyi semetap. Dinga tachuh bala remaung di luar kuta tiga puluh serak ka digaga sida. Seninjik bendar menyadi bujang indu nya tadi ditepu sida serumah dalam kuta tiga puluh serak. Di atas kuta nya dikelalin sida enggau bulu landak. Ati sida endang sigi ngadang bala Bunsu Remaung begigaka anak iya ti udah enggau Laja.

     “Oh…anang kitai ngelaban anak mensia. Angat tubuh enti dulu mungkal. Ukai salah iya. Aram pulai kitai,” ku Bunsu remaung mai bala iya pulai. Bulu landak nya nandaka sida dulu mungkal. Nama dih, anak Bunsu Remaung nya parai tang indu nya tadi idup baka selama.

     Nya mih kebuah kitai Iban diatu enda tau bepungkal sekalika enggau jelu tauka enggau antu. Takutka diri kena puni “Taju” remaung. Buya kena tauka makai budi. Endang udah bisi tekelanjur ngereja pengawa ti enda betul.

 

Disusun semula oleh MY PAGE BOOK

cherpen iban Tegenung ngenang nuan


Tegenung lebuh aku tepedaka pancar terang bulan kembung ba malam ti chukup sunyi tu. Tak diasaika udah nenggau semua penusah dalam ati aku ngelama-lama tu. Baka ke nemu ga bulan malam tu aku tusah ati, nya alai pancar terang ia jauh endar nyelai ari malam ti ke udah-udah. Terang asai ti aku ngenang, lalu tekenangka penusah ti majak entudi jalai pengidup aku ngelama tu. 12taun udah ditanggam tang ke diatu tampak bendar nyau anchur nyau luluh. Tebuka nganti kemaia pen aku enda nemu. Kada makin ari makin lela sempama baka gula. Anang aja dan kayu enda nyumbuk, daun pen enda naruk tang batang ke majak repuk serepuk……
Meruan ku kenang pengingat dalam taun 1996 sampai sari tu. Nya meh keterubah iya aku bekelala enggau siko indu, Marinda nama iya. Mula betemu rambau pengerami ba Kampus kami. Bepun ari nya meh kaul kami duai rapat. Balat pemajik mua indu tu ku anak ati ku bejaku. Endang lama udah aku merati ke ulah iya enggau aku ngelama tu. Tang aku enda peduli laban nya engka sagam ati ku aja. Taja pen baka nya, runding aku tetap enda tekuing ke bukai kelimpah ari belajar. Aku enda sanggup ka ngelebu apai enggau indai ti udah bendar ngiga belanja kena aku nampung pelajar ku datai ditu. Nya meh penanggur alai aku enda nyanggup diri ka besulu nanggam pengerindu enggau Marinda. Ruang bilik kami di menua din pen bedau entu pemisi endar. Bala kami semadi pen mayuh ga lalu aku anak ti ke tuai ari 7 iko diri menyadi. Agi mayuh amat pengurang ia ba ruang bilik kami, bala menyadi agi bedau mekang ga besekula. Mina menyadi aku ke numbur dua ke enda sekula agi, Wat Mancha aja meh ke udah ngati kediri laban enggai nampung pelajar tegal pemutus peresa SPM iya enda tentu manah. Kapa pen enda nyurut kediri meh tudah madi ku nya ari nampung belajar. Baik ga iya, manah nasib lalu diterima orang bekerja ba siti palan opis perintah di menua Sibu. Enda ga begaji besai tang chukup meh kena melanja kami sebilik. Lempung mimit ga tanggungjawap apai enggau indai laban bisi orang enggau besaup ngiga belanja. Berasai lantang ga dada aku maia ninga rita Wat bulih kereja. Kepuas terunda-runda baka nya, dia bala bakih aku pen nemu ga cerita antara aku enggau Marinda. Nyentuk ke bala pensyarah pen nemu mega pasal kami duai begulai. Tang suah agi aku nyalam laban nangi ke Marinda bisi pangan. Taja pen pia ati aku seruran enda betah enti sari nadai betmu mua enggau iya.Tekenyit aku ti benung ngelamun lebuh ditepap ari belakang unggal David ti datai mai siti sampul suarat bewarna biru. Lalu disua ke ia ngagai aku.
“Bakih, tu surat nuan. Ari peminat nuan.”Pia ko unggal David, bakih saum bilik enggau aku. Enda ku berumban nyengkau surat laban runding aku mina ka ngaga keja aku ti betugung atas meja. Tak nadai ati ku ka nemu isi berita dalam surat nya. Kepuas-puas ku gegining, dia enda berasai jari aku tejinkau ke sampul surat bewarna biru nya.

Begau darah lelaki ku lebuh tebaca ke surat nya. Ngeremang bulu pegu laban tegepang meda pendatai surat nya. Enda panjai isi surat nya tang udah chukup ngasuh ati aku kesal. Kesal laban aku enda nemu nama agi utai ti patut ku gaga. Nadai ribut nadai kudi, tiba-tiba aja iya tak madahka diri dah labuh pengerindu enggau aku. Mayuh ga lelaki bukai tang nama ga kebuah iya deka milih aku ti orang merinsa tu? Lemai nya ari pen diadang manah amat. Nyangka udah bekau ujan dua tiga ari ti keudah-udah. Ari jauh udah dipeda mua Marinda ti lama dah nganti aku ba taman bungai nya. Kening iya majak ngeriut, nyangka bisi endar utai ti ngasuh iya enda nyamai duduk. Puas amat iya kalat-kalat baka ukui ti ka beranak.
“Lama nuan dah datai?” pia ko aku ngepun ke jaku sambil ku merati ke mua iya ti benung tusah. Tusah ati aku laban aku pen enda nemu nama utai ti aku padah ngagai iya. Marinda enda bemunyi, semina ngiling ke pala aja tanda bedau lama meh iya dah nganti aku.
“Nuan nemu nama kebuah aku mai nuan betemu baka ke lemai tu?”ko aku nanya Marinda baru. Majak panjai sintak seput aku laban iya. Makin kesal meh ati aku. Enda alah anak orang nyau gila laban aku. Takala nya dalam ati ku din berubah. Kasih amat ku meda iya. Berupai amai iya belala aus ke pengerindu ari aku. Ari gaya perening mata iya aja dah chukup ngasuh ati ku tekuing. Tang nama meh daya aku? Patut ke enda ku nerima iya? Patut ke enda ku meri iya seribu tanda Tanya? Ah! Nama meh nasib aku baka tu? Nama TUHAN nguji ati aku? Enda ke berasai salah enti aku enda nulak pengerindu iya. Menkang aku ba simpang dua iti tu, simpang ti nuju ke jalai pengidup aku. Simpang antara pengerindu enggau pelajar. Ni patut ku pilih antara tu?
Mata betentang mata,
Mua betemu mua.
Jaku nadai seleka,
Mina merati ke pangan diri aja.
“Rin, sebedau aku ngemanjaika jaku randau tua lemai tu. Ku rasa manah ku nyusun jari sepuluh ke tanda aku minta ampun tegal jaku aku bisi ngemediska ati nuan. Nadai niat ba ati aku ka ngaga nuan nya…

Pia mega ku arap nuan terima meh semua tu enggau ati ti tebuka.” ko aku nandu jaku ku baru.Kesuh angin lemai nya balat mega lalu mai semua pengirau ati aku. Kesuh baka ti meri aku samangat baru. Tang runding aku nadai ke bukai, ba Marinda aja. Makin lama makin balat degup jantung aku. Jari ku pen majak getar-getar bai penusah ati ku.
“Rin, I know that you are loving me but why you choice me to be your couple? Can you explain with me?” Majak ku ngansak iya bejaku tang iya tetap diau diri aja. Nya meh ti ngasuh runding aku majak tusut majak kusut. Nangi amat aku, enda alah anak orang tak gila lalu munuh diri laban aku. Enda ku nemu agi baka ni aku ka nerang ke ngagai ia. Ati sinu betambah sayau. Enda ku nyangka perening mata iya balat bendar narit ati aku. Ah! Nadai nya mayuh leman deh, ka pen enda tak pajak aja meh pengawa nya. Kasih amat ga aku meda mua iya, nyau sinu ati ku ngati ke Marinda ti ngarapka aku malas pengerindu iya. Enda berasai aku majak nganjak, jari iya ku pegai tubuh iya ku paut. Marinda enda engkebut, tak ngenat kediri aja. Nyau baka puyu mabuk ambuh. Nama agi deh, tubuh sama bepaut lalu mulut pen besatup. Jaku pen nadai meh gi seleka didinga. Mina kechup bunyi besium aja ke didinga. Tang kami duai nadai apa nama, enda telanjur ngaga pengawa. Seagi-agi bedau bisi ikatan ti ke sah, seagi-agi nya meh ku enda negu tubuh iya. Enda alah tak balang janji semaia ila. Ngemasau diri buya bepangan aja. Aku sayau ke Marinda ukai ketegal tubuh iya ang ketegal pengerindu aku enggau penyayau ati aku ke iya. Sebedau pulai Marinda sempat nelai aku, I LOVE U JAY, I LOVE U. Disium iya enggau chukup pengerindu, dibalas iya naka pengasih. Berupai amai pengaga ati iya pengudah nemu semua nya. Nganti aku malas pengerindu iya ti lama dah tepanggai. Tepanggai laban aku enda nerima iya. Berasai lantang ga ba dada, pengudah aku madah enggau iya. Endang nya meh utai ti diajih dianti iya ngelama tu ba aku. Amat munyi ku aku, pengerindu ati aku sigi dalam enda ulih disagam. Ati aku udah diberi aku ngagai Marinda siko aja. Aku nemu iya pen baka nya. Pengarap kami duai ke pangan diri sigi amat-amat, nadai ampa.
************************
Diatu nyau ka masuk setaun dah aku bepangan enggau Marinda. Tekenang maia nya suba kami duai suah bekirum surat, nya meh ngasuh kaul kami duai majak rapat. Jaku achuk jaku kutuk pen nyau enda dipeduli. Terunda-runda mai ati diri. Nama-nama penguji pen aku enda nangi. Biar nyawa ba ujung senapang, enda meh aku ngasuh janji tua iya balang. Ka iya bechukak mata pedang ilang, nadai ngasuh aku lari biar pen aku lesi midang. Janji semaia sumpah setia, sigi tetap diingat belama. Amat pen Marinda orang menyana tang iya endang amai-amai deka ke aku taja pen iya nemu aku anak orang merinsa. Pengidup antara kami duai telalu mayuh beza. Ukai baka aku mina idup seranta aja. Tang ku nangi, kada enda bala iya ke penanggur tua iya ka jadi ila. Penanggur iya ti ke satu, bala iya enggka enggai meda aku laban sida pilih kaban pilih bulu ke menantu jangka ku. Lalu penanggur iya ti ke dua, bala ia orang kaya. Sapa ga aku tu enti di banding enggau sida. Entah la, kemaia meh aku ulih nemu pengujung semua tu? Anang aja bepangan ngemuni diri, besulu mina ngasa ke ati.
************************
Enda berasai masa ngeyampat nya ga udah mupuk. Peresa semester pen enda jauh agi dah tu. Aku nyau kiruh agi laban mayuh pengawa ku apin tembu. Nya ti ngasuh aku sibuk amat maia tu. Seminggu dah ku enda betemu enggau Marinda. Dalam ati ukai agi main pengelelenggau tang nama meh daya. Lengka ke dulu meh ati ti rindu. Tak pelajar nya meh utai ti patut dipendulu. TAKKAN LARI GUNUNG DIKEJAR…… Taja pen ku sibuk, mina gambar Marinda meh nyadi ke penawar rindu ku ke iya.
Lemai siti nya unggal David datai nganjung siti surat ngagai aku. Unggal David tu sama bekelala enggau kami duai Marinda maia pengerami ba kampus suba. Diatu benung syok bekaban enggau Ophelia Jane Liew. Anak penakan iban menua Sri Aman, ti saum bilik enggau Marinda.
“Bakih, tu surat nuan beri buah ati peremban dalam nuan tadi, Marinda . Lapa nadai meda nuan maia kuliah tadi? Mayuh amat ga pengawa nuan.”ku iya lalu mulai kediri.
Enda sabar aku lalu muka surat nya……
Dear my hubby Jayson,
Lama nuan nadai ngusung aku kitu sulu. Lelenggau amat aku deka betemu enggau nuan. Anang-anang nuan udah bisi orang bukai. Ukai nya mimit indu ba kampus kitai dia. Anang nuan bulaka janji tua sulu taja pen nuan jauh ari aku. Anang ngelebu pengerindu ati aku laban aku ditu seruran nganti nuan.
Ari aku,
Marinda Laura Bansang.
Enda panjai isi surat nya tang udah chukup endur aku mantupka pengelelenggau ati aku ke iya. Bepuluh kali aku ngulang macha surat nya tang enda meh aku berasai leju. Udah nya aku lalu ngambi pen enggau kertas lalu nguji malas surat nya.
Dear my love Marinda,
Lelenggau aku sulu deka betemu enggau nuan. Nuan pen nemu diatu nyau ujung semester, tua pen sama bela sibuk nyediaka diri deka ngambi peresa.

bsambung ya

Disusun semula oleh MY PAGE BOOK

Terima kasih indai


Terima kasih indai
karya  MY PAGE BOOK
Terima kasih indai
Ti udah ngibun kami menyadi datai ka besai
21 taun nyu enda berasai
Ngidup ka kami bekeradai
Bergiga ka belanja nayu bekelangsai
Deka meda kami idup nyamai
Ngambi enda ngining urang bukai
Idup nuan tusah suah dilalai
Gawa merinsa enda ngira pengerai
Janji kami menyadi tau gerai
Enda senika menawa betegisai
Terima kasih indai
Anak nuan tu nyu udah besai
Nemu ngelala bansa bukai
Nemu bagi utai dike_enggai
Mangsang baka bansa bukai
Belajar ngiga pemandai
Jauh ari kita indai
Engka tak tau nyadi bala pemesai
Nagih pengeliat ati, pengering kitai
Nagih pemutus enggau pengeransing ati kami indai
Ngambi penyenang kitai sebilik tau ngerembai
Baka nya meh batang jalai
Ti deka ditujah sampi ke parai
Enda kala surut laban penguji datai
Nya alai
Aku aku besemaya enggau nuan indai
Deka malas jasa nuan sampai ke tuai
Nyaga ngemata nuan ngambi semampai gerai
Nyeling nyeliting ari pagi datai ke lemai
Aku sayau ke nuan indai
Indai, indai, indai…
Ari aku empu
”entakit”
digaga aku nitih ka ati aku empu
ngenang pemerinsa indai kami ngidup ka kami
menyadi..

sulu aku sayau


Sulu,
Betaun tua udah nanggam pengerindu, tua sama bela udah nemu ulah perangai diri. Sekumbang tua ka begulai, ati aku chukop lantang, penyayau aku sigi ba nuan siku aja, pengerindu enggau penyayau aku ka nuan nadai kala bebagi dua. Taja tua enda berimbai tang nuan tetap ba ati aku belama.

Sulu,
Betaun tua udah begulai, tua sempama baka bungai udah setangkai, tua nadai kala madah ka diri leju enggau pangan diri. Maya begulai, tua sama bela gaga ati. Nuan madah sayau, aku madah rindu…munyi ko leka lagu, “nuan nyadi bungai, aku nyadi kesulai”. Sari tua enda betemu tauka betungga mua, tua sama bela madahka pengelenggau ngagai pangan diri, munyi ko leka lagu, “jauh ba mata tang semak ba ati”.

Sulu,
Amat munyi ko jaku urang, pengerindu kelalu lama ditanggam tau sereta nemu ngasuh pengerindu berubah. Diatu nuan nyau udah berubah ati, suba nuan madah sayau tang diatu nuan madah benchi. Suba nuan bejanji enggau aku, sigi enda berubah ati sampai mati tang diatu janji nuan mina tinggal janji….nuan bula ka semaia diri, nuan enda ngamat ka janji diri. Aku enda nemu nama kabuah nuan tau berubah ati. Aku nadai kala ngemedis ka ati nuan, aku nadai kala ngayah sereta bula ka nuan. Pengerindu aku ngagai nuan tetap enda berubah, aku sigi rindu ka nuan belama taja pen nuan udah ninggal ka aku. Enda mudah aku ka ngelengka ka nuan.

Sulu,
Aku nemu nuan udah berubah ati kategal nuan udah bisi laki bukai…munyi ko urang, udah bisi adong belalai. Nuan kala madah sigi enda mudah ngiga laki bukai tang…diatu?? Nuan bula ka jaku diri, nuan enda netap tauka ngamat ka jaku diri….nuan sulu pembula!! Sampai ati nuan ngaga aku bakatu… Aku andal ati amat ninga jaku semaia nuan suba, maya nuan madah sigi tetap jadi enggau aku taja pen apai indai nuan enda setuju, “nadai utai tau nanggul tua”, pio ko nuan suba, tang ke diatu ukai apai indai nuan enda setuju aku jadi enggau nuan tang nuan empu ka enda setuju jadi enggau aku. Nuan semina madah, “udah ukai nasib tua ka jadi”. Nuan udah nemu aku sigi keran amat ka nuan, nuan pen udah nemu aku mina rindu ka nuan siku aja. Pengerindu aku sigi endang amai sulu, aku enda bebagi ati enggau nuan, pengerindu aku enda mudah lela baka lela gula enggau garam.

Sulu,
Nadai aku nyangka nuan berubah ati lalu ngiga laki bukai dikena nukar pengerindu aku ngelamatu….sampai ati nuan ngaga aku bakatu. Nama meh pengurang aku ngunjong ka nuan sanggup ngiga laki bukai?? Nama meh pengelebih iya ari aku?? Iga ga nuan nadai berasai ati sinu ngenang kaul tua suba ka udah 3 taun begulai..

Sulu,
Taja pen nuan nadai agi begulai enggau aku, aku tetap ingat ka nuan belama. Nuan meh indu ka keterubah enggau ka penudi ka pengidup aku. Taja pen ila lusa aku bisi indu bukai ka ganti nuan, nyangka aku enda ulih meri pengerindu aku ngagai iya baka pengerindu aku ngagai nuan. Sulu, tu meh tanda penalam pengerindu aku ngagai nuan.

Sulu,
Lapa meh nuan sanggup ngaga aku bakatu? Nama penyalah aku digaga nuan bakatu? Lapa nuan enda ingat ke semaia tua suba?

Disusun semula oleh MY PAGE BOOK